II
Εμείς.
Απαρτίζεται από τουλάχιστον δύο εγώ τα οποία έχουν την πηγαία θέληση να
αποκόψουν όσες πιο πολλές μπορούν από τις μικροπρεπείς ιδιότητες της
προσωπικότητας τούς με σκοπό την ευημερία του συνόλου.
Ο άνθρωπος που δεν μπορούσε να ξεχάσει.
Ήλιος ,φεγγάρι και πάλι ήλιος. Ο χρόνος όταν είσαι στο βουνό δεν έχει σημασία. Το μόνο που μετράει είναι οι μυρωδιές που σου χαρίζει το χώμα και τα χρώματα που σου φέρνει κάθε φορά η διαφορετική διάθεση του φωτός. Σχεδόν χαμένος μέσα στον χρόνο κάποια στιγμή βρέθηκα σε μια διχάλα με μια ταμπέλα στην μέση. «Φυλακή» στραμμένο προς την μια πλευρά και από την άλλη απλά ένα βέλος . Όπως είναι φυσικό για εμένα ,θέλοντας να μάθω τι μπορεί να βρισκόταν φυλακισμένο πάνω σε ένα βουνό ,σε μέρος που έφτανες μόνο από τύχη, διάλεξα την ατραπό που εγγυόταν στέρηση της ελευθερίας. Λίγες δεκάδες βήματα αργότερα ένας λάκκος φανερώθηκε μπροστά μου. Ήταν δεν ήταν τρία – τέσσερα μέτρα σε ύψος και σε σημεία υπήρχαν διάσπαρτες ενδιάμεσες μικρές προεξοχές σαν σκαλοπάτια ,όλες στην ιδιά απόσταση από το έδαφος. Πάνω από τον λάκκο υπήρχε ένα μικρό αλλά φαρδύ πέτρινο τείχος . Έστεκε εκεί , όρθιο μόνο του σαν ένα κομμάτι κάποιου κάποτε επιβλητικ...
Εμείς. Απαρτίζεται από τουλάχιστον δύο "εγώ", τα οποία έχουν την πηγαία θέληση να βελτιώσουν (ή να εξελίξουν) όσες πιο πολλές μπορούν από τις μικροπρεπείς ιδιότητες της προσωπικότητάς τους, με σκοπό την αποδοχή και -μακροχρόνια- την ευημερία του συνόλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαράδειγμα. Όλοι είμαστε εγωιστές εκ φύσεως. Προκειμένου να ενταχθούμε σε μια ομάδα, τείνουμε να αλλάξουμε (προς το καλό, και άρα να βελτιώσουμε) τις εγωιστικές μας συνήθειες, όχι για να ευημερήσει το σύνολο, αλλά κυρίως για να μας δεχτεί η ομάδα ως μέλος. Στην πορεία, αφού δεθούμε με τα μέλη της ομάδας, έρχεται και η ανάγκη για την ευημερία της.